Al mijn dromen kwamen uit toen ik op mijn tiende werd geadopteerd. Ik leefde het leven dat ieder kind zich wenste en genoot van mijn toptijd op het ijs. Zij was het irritante kleine zusje dat me overal naartoe volgde. We waren toen al vrienden en voor haar had ik alles over.

Nu gaan we gewoon weer met de hele familie op vakantie, maar toch… Dit keer voelt het anders. Alles voelt anders.

Dylan komt voor in al mijn herinneringen. Van het moment dat ik van mijn fiets afviel tot het moment waarop mijn hart voor de eerste keer werd gebroken, hij was er altijd tijd voor me. Hij heeft me mijn hele leven al beschermd en nu wordt het tijd om de droom dat hij ooit helemaal de mijne wordt, los te laten.

Eén laatste keer met de hele familie op vakantie. Eén laatste afscheid.

Het lot heeft echter andere plannen met ons. En één ding zeker is zeker: