Misschien dat deze CD wel vooral laat zien hoe geweldig goed minimal music past bij de Harp: de klankkleur van hoog en laag piano krijgt toch weer een heel nieuwe dimensie op een harp, directer en toch warmer. Ik weet niet hoe precies te omschrijven. Wat ik wel weet is dat het prettig werken is met een koptelefoon op met deze muziek, dat je als vanzelf in een flow belandt. Buiten sombert het een beetje, maar door de koptelefoon krijgt alles de romantiek van een regenbuitje in quatier latin, 's ochtends om half acht als alles op gang komt. Amelie, the piano, intouchables: je kent het wel, van die muziek die je onweerstaanbaar prettig-melancholisch maakt.