Door te zeggen wat ik te zeggen had, won ik een hoop kracht terug

Het ging niet zo goed met Hannah Reid toen London Grammar eind 2017 begon aan hun derde album. Gedurende het afgelopen jaar, met de release van het tweede album van het trio, Truth Is a Beautiful Thing, en tijdens de daaropvolgende tournee, werd ze geconfronteerd met situaties die haar teleurstelling in de muziekindustrie versterkten – niet het minst het seksisme waar ze regelmatig mee te maken had. De zangeres en multi-instrumentalist kampte daarnaast met de chronische en pijnlijke spieraandoening fibromyalgie. Maar het kwam juist door dit dieptepunt dat Reid een weg vond naar Californian Soil. Aangezien ze de energie niet kon opbrengen om de meningen en verwachtingen van anderen mee te wegen, richtte ze zich op wat zij wilde uitdrukken als songwriter – en om dat duidelijker dan ooit te zeggen. “Het was zo bevrijdend”, vertelt ze aan Apple Music. “Ik dacht: ‘Zelfs als dit album nooit wordt uitgebracht of als ik beslis dat ik dit niet meer kan doen, kan ik maar beter echt zeggen wat het dan ook is dat ik wil zeggen.’ Door dat te doen, voelde het alsof ik een hoop persoonlijke kracht terugwon.”

Die vrijgevochten houding had ook invloed op het maken van de muziek. Jamsessies met bandgenoten Dan Rothman en Dot Major waren de basis voor het rijkste en meest avontuurlijke album dat het trio tot nu toe heeft uitgebracht, uiteenlopend van de neonkleurige pop van ‘How Does It Feel’ tot de minimalistische ballad ‘America’. Ondertussen levert de samenwerking met de gevierde housemuzikant George FitzGerald de sprankeling van feestelijke dance aan ‘Baby It’s You’ en ‘Lose Your Head’. “We deden dingen waarvan we zeiden: ‘We gaan iets maken wat de wereld nooit gaat horen. Laten we het gewoon doen voor onszelf’", zegt Reid. “Gewoon wat aanrommelen – en dat maakte het verschil.” Hieronder neemt ze ons nummer voor nummer mee door het proces.

'Intro'
“Dat deel met strijkinstrumenten hadden we al een tijdje liggen. Ik wilde dat het een sterke introductie van het album zou worden en het is op bepaalde manieren ook een contrast met ‘Californian Soil’. Ik hou ervan dat het na de intro direct doorgaat met de beat en gitaar van ‘Californian Soil’. Dat is wat ik wilde met het gehele album – die tegenstellingen.”

'Californian Soil'
“Het gitaardeel van Dan is zo anders. Er is een andere energie, alsof we niets meer te verliezen hadden. De natuur en landschappen hebben behoorlijk veel invloed op hoe ik schrijf. Dit gaat niet zozeer over Californië. Het was de bedoeling dat het over iets heel moois gaat, een landschap of plaats. Maar mijn teksten zijn vrij duister. Ik denk dat dat is wat ik op het hele album wil zeggen en het begint met ‘Californian Soil.’”

'Missing'
“Toen we dit nummer schreven, had ik gesproken woord toegevoegd. Maar dat kwam niet op het album, want het was gewoon belachelijk. Toen gingen we ermee aan de slag en maakten er iets van dat meer in de wereld van London Grammar past.”

'Lose Your Head'
“Dit gaat over manipulatieve relaties en over dingen die niet goed voor je zijn. Ik weet dat mannen dat ook meemaken, maar ik praat erover vanuit vrouwelijk perspectief. Echt al mijn vriendinnen hebben het op een bepaald moment ervaren. Soms schrijf ik een song die eigenlijk is gebaseerd op het verhaal dat iemand me vertelt, bijvoorbeeld een vriend, en daar gaat deze song dus over.”

'Lord It’s a Feeling'
“Dit gaat over hetzelfde onderwerp [manipulatieve relaties en giftigheid]. Dat had grote invloed op mij toen ik een twintiger was en op mijn persoonlijke ervaring van de muziekindustrie. Het is een song waarin ik ‘fuck you’ zeg. Ik vloek erin, wat mensen niet verwachten van een dame uit de middenklasse. Maar het floepte eruit en ik dacht: ‘Op het tweede album zou ik echt aan mijzelf getwijfeld hebben.' Je moet jezelf kwetsbaar opstellen om dat te doen, maar je krijgt er meer voor terug. Als je dan iets maakt waar anderen naar luisteren en zich verbonden mee voelen, dan heb je niet alleen een song voor jezelf geschreven, maar het ook gedaan voor een ander.”

'How Does It Feel'
“Dit is het meest ongewoon voor London Grammar, denk ik. Het is veel popachtiger. Ik werd aangemoedigd om een schrijfsessie te doen met Steve Mac [co-auteur van Ed Sheeran, Louis Tomlinson en Sigrid] en ik was best nerveus. Maar ik dacht: ‘Ik ga het doen, want dit album staat in het teken van experimenteren.’ Hij bracht een frisse wind. De teksten zijn nog steeds een tikje duister, maar ik houd ervan dat het vrolijk klinkt. Ik hoop dat op een dag mensen mee kunnen zingen tijdens een festival. Het is de combinatie van tegelijkertijd blij en verdrietig zijn.”

'Baby It’s You'
“Deze hebben de jongens samen geschreven. Ik kwam in de studio en ze hadden dit geweldige stuk gemaakt. Toen ik ernaar luisterde zei ik: ‘Wow, het is alsof ik op een festival ben.' Het gaf me het gevoel van verliefd zijn, prille liefde en dat soort dingen. De tekst kwam er heel gemakkelijk uit.”

'Call Your Friends'
“Ik had het refrein al een tijdje liggen. Ook van dit nummer zijn verschillende versies. Ik bleef er keer op keer op terugkomen. Ik weet niet zeker of we deze song ooit perfect gaan krijgen. Het gaat over verliefd zijn en jezelf daardoor leren kennen.”

'All My Love'
“Ik schreef deze op de piano en we produceerden het vervolgens met de hele band. Dit is misschien wel de krachtigste song op het album. Er zit nog wel wat duisternis in, maar het gaat wederom over verliefd worden. Het geweldige gitaardeel aan het einde is een van mijn favoriete dingen die Dan ooit heeft gedaan. Er zit zoveel emotie in. Het lijkt alsof de gitaar een andere stem is – hij neemt het over en zingt de rest van de song. En de sfeer en extra productie door Dot is zo bevorderlijk voor de stemming.”

'Talking'
“Dot schreef een tijd geleden het pianodeel. Het duurde nog geen vijf minuten, het was direct klaar. Het kwam weleens voorbij tijdens het maken van het tweede album en ik hield er zoveel van. Maar de rest was er niet zo dol op. Door invloeden van buitenaf verloren we ons vertrouwen erin. Toen ik later naar de demo luisterde, dacht ik: ‘Dit is geweldig. Wat is er met ons aan de hand? Dit keer zorgen we dat het werkt.’ Het doet me denken aan het eerste album. Onze muziek is veranderd, maar ik ben zo blij dat we dit soort momenten hebben die me ook aan die tijd doen denken.”

'I Need the Night'
“Ik zou niet echt weten in wat voor genre deze song hoort – en dat is, hoop ik, het goede aan de ontwikkeling die onze muziek heeft doorgemaakt. Net als bij ‘Californian Soil’ was het een loop van een beat en een gitaardeel die Dan had. We hebben samen, als band, de song rondom die loop opgebouwd. Er zit een americana-achtige duisternis in.”

'America'
“Om eerlijk te zijn weet ik niet waar dit vandaan kwam. Het was een van de eerste songs die ik schreef. Ik schreef het op mijn piano en ik was erg emotioneel. Het kwam er gewoon uit, de tekst kwam er gewoon uit. Nu ik vragen over het nummer krijg, vraag ik me af: ‘Waar ging dit nummer over?’ Ik denk dat het over veel verschillende dingen gaat. Het betekent veel voor me. De krekelgeluiden aan het begin roepen zoveel gevoel op, want iedereen heeft het wel eens meegemaakt dat je buiten bent op een prachtige plek en de krekels je toezingen.”