Gitarist Kirk Hammett licht het bijzondere nieuwe livealbum toe
Toen Metallica in 1999 zijn krachten bundelde met het San Francisco Symphony Orchestra voor het album S&M reageerden veel fans van beide genres sceptisch: op het eerste gezicht staan metal en klassiek lijnrecht tegenover elkaar. Maar diep van binnen heeft Metallica het spirituele verbond tussen de twee altijd gevoeld. “Als er enige dissonantie is, is dat slechts oppervlakkig gezien”, vertelt Kirk Hammett over de combinatie. “Er zijn in het verleden musici geweest die op zoek waren naar een sound, en hetzelfde gevoel van heavy metal hadden, maar dat bestond toen nog niet. De technologie en het geluid waren er nog niet, dus ze moesten het doen met wat ze voorhanden hadden: strijkers en blazers. In zekere zin was er een type klassieke muziek dat de heavy metal van zijn tijd was.”
Om het 20-jarige jubileum van het album te vieren en het compleet vernieuwde Chase Center in San Francisco te openen kwamen de twee partijen tijdens een tweedaags evenement in september 2019 weer bij elkaar. Stond de band 20 jaar eerder nog opgesteld voor het orkest, op S&M2 zijn band en orkest verenigd in een cirkel te midden van een grotere zaal met verbeterde – draadloze – geluidstechniek. “Deze keer voelde het alsof we één grote band waren”, zegt Hammett. “Voor mij is dat het toppunt: in staat zijn om een groot, superhard powerakkoord te spelen met de bijval van 70 instrumenten om het zoveel groter te maken.”
De setlijst en strijkarrangementen zijn op subtiele wijze herzien om hits als 'One' en 'Enter Sandman' nieuwe kracht te geven, en ook plaats te maken voor werk van de latere albums St. Anger (2003), Death Magnetic (2008) en Hardwired…To Self-Destruct (2016). Er is bombast, maar ook charme, zoals in de aangrijpende ode aan de verongelukte bassist Cliff Burton (een fan van klassieke muziek die de smaak van zijn bandgenoten beïnvloedde) met 'Anesthesia (Pulling Teeth)' uit 1983, gespeeld door Scott Pingel van de San Francisco Symphony. En als om de theorie van Hammett over het broederschap tussen de twee genres te bewijzen, worden de rollen ergens halverwege zelfs omgedraaid als de metalpioniers een segment uit Iron Foundry van Alexander Mosolov meespelen onder leiding van dirigent Michael Tilson Thomas – een voorbeeld van vroeg-20e eeuws futurisme dat hier nog dynamischer uit de verf komt. “Ik denk dat we nu een betere band zijn”, zegt Hammett, die de komst van bassist Rob Trujillo in 2003 benadrukt. “We kunnen uitdagingen beter het hoofd bieden en zijn ook beter in het schrijven van muzikale oplossingen voor muzikale problemen. Dat help heel veel als je in zee gaat met een orkest van zo’n grote muzikale kwaliteit.”