Het legendarische optreden van Beyoncé op Coachella in 2018

Op 14 april 2018 voegde Beyoncé Knowles-Carter een nieuw hoofdstuk toe aan haar inmiddels al meer dan indrukwekkende carrière met een episch, carrière-omvattend optreden op Coachella. Het was het eerste van haar twee hoofdoptredens – het tweede vond het weekend erna plaats – waarbij Bey benadrukte de allereerste zwarte vrouwelijke hoofdact op het festival ooit te zijn. Eigenlijk lag dit al een jaar achter op schema: Beyoncé zou in 2017 naar aanleiding van haar sterk persoonlijke Lemonade als hoofdact optreden, maar stelde dat uit omdat ze zwanger was. Zodoende stond ze in 2018, zo'n 10 maanden na de geboorte van Sir en Rumi, op een van de grootste podia ter wereld om daar een van de gedenkwaardigste liveoptredens uit de geschiedenis van dit festival (en andere) weg te geven, terwijl een euforisch miljoenenpubliek de livestream volgde.

Haar set, in zijn geheel gevat op HOMECOMING: THE LIVE ALBUM omvat hoogtepunten uit haar hele catalogus, inclusief het Destiny's Child-tijdperk. Het weerspiegelt haar rol als geschiedschrijfster terwijl zij vele generaties (en regio's) in de rijke zwarte muziekgeschiedenis van de VS laat samenvloeien in de klanken van een fanfareband (met leden van DrumLine Live die hier optreden als ‘The Bzzzz’ van Queen Bey). In de traditie van Amerikaanse universiteiten doopte ze de voorstelling ‘Homecoming’. Het optreden bespant bijna 40 nummers met het kopergeluid van de ‘marching bands’ uit New Orleans (‘Single Ladies [Put a Ring on It]’); reggaetón (‘Mi Gente’); bounce (‘Formation’); funky go-go uit Washington DC (‘Love On Top’); chopped and screwed-hiphop uit haar geboortestad Houston (‘I Been On’); dancehall reggae (‘Baby Boy’) en de Dirty South-hiphop waarmee ze opgroeide (‘Crazy In Love’, ‘Diva’).
Daarbij is er een duet met haar man (‘Deja Vu’), een Destiny's Child-reünie (‘Say My Name’, ‘Soldier’) en als extraatje aan het einde van het album een zonovergoten studiocover van ‘Before I Let Go’ van Frankie Beverly & Maze, waar ook ‘Candy’ van Cameo in verweven is.

Je kunt de stem van Malcolm X horen op ‘Do not Hurt Yourself’ en er is een a capellaversie van ‘Lift Every Voice and Sing’, dat de onofficiële status geniet van het ‘Black National Anthem’. Nog voorbijgaand aan de daverende productie en het deskundige muzikale vakmanschap vormt dit een serieus eerbetoon aan Beyoncés ervaring als jonge zwarte vrouw die met haar werk bijdraagt aan de rijke muzikale tradities die haar inspireren. En volgens haar moeder was dit van het begin af aan de bedoeling: op een Instagram-post in de week van het eerste Coachella-optreden schreef Tina Knowles dat haar dochter tegen haar zei: “Ik heb heel hard gewerkt om een punt te bereiken waarop mijn stem gehoord wordt. En op dit moment in mijn leven en carrière voel ik de verantwoordelijkheid om te doen wat goed is voor de wereld, niet wat het populairste is.” Dat die twee dingen ook heel goed samen kunnen gaan bewijst dit concert - en het album dat eruit voortvloeide.