In een cabaretdecor waar groten als Brel, Brassens en Piaf het spotlicht opeisen, verschijnt begin jaren 60 ineens een bescheiden vrouw in het zwart, alleen gewapend met een fluwelen stem en een voornaam: Barbara. De Française groeit uit tot een van de meest geliefde chansonnières van het land, zeker na Barbara Chante Barbara (1964). Een nagenoeg volmaakte worp: zelfverzekerd en elegant zingt Barbara twaalf liedjes over verloren liefde, met als hoogtepunt 'Nantes' – een chanson over haar overleden vader.