Terwijl 2Pac zijn derde album Me Against the World (1995) opnam bevond de rapper zich in een penibele situatie. Hij had juridische problemen, voelde de mentale littekens van zijn leven op de straat en merkte dat hij door zijn groeiende succes niemand kon vertrouwen. Het leidde tot een paranoïde album waarop hij zich ontwikkelde van rapper tot filosoof. De beats zijn funky en mellow, de raps juist bikkelhard en met een nietsontziende flow. Het was 2Pac tegen de wereld. En hij won.